De Blauwe Verbinding

De Blauwe Verbinding

‘De Blauwe Verbinding’ is een bijzondere waterverbinding tussen het Zuiderpark in Rotterdam, het toekomstige landschapspark het Buijtenland van Rhoon en de Zuidpolder in Barendrecht.

Het gaat om een recreatieve bevaarbare route die ook zorgt voor schoon water in het gebied. Maar hij functioneert ook als waterberging én legt ecologische verbinding tussen de verschillende groengebieden. De verbinding loopt van het Zuiderpark, het Zuidelijk Randpark, het Buijtenland naar de Zuidpolder. 

De verbinding is een route van vijftien kilometer lang. Deze is onderverdeeld in een aantal deeltracé's. De Blauwe Verbinding is bedoeld voor kano’s, kleine roei- en fluisterbootjes en natuurlijk SUP's (alhoewel er nog wel het één en ander moet gebeuren willen niet tilbare boten overal overheen en onderdoor kunnen). 

Wil je eerst meer weten over wat SUPPEN is?

OutdoorXL supte de Blauwe Verbinding

Opgewekt en uitgeslapen verzamelden we met z’n zessen bij het Zuiderpark in Rotterdam. Alle inflatable boards kwamen tevoorschijn en werden opgepompt. Om 10.15 uur gingen we, met lunchpakket en al, te water naast voetbalvereniging Charlois.

Ideaal die inflatables. Makkelijk op te bergen én te vervoeren.

De eerste twee overstappunten kom je al heel snel op de route tegen, maar hiervoor zijn handige steigertjes aangelegd. Vervolgens kwamen we bij een zelfbedieningssluisje, waar even tijd was voor een boterhammetje. Het sluisje is een hele leuke ervaring en sommigen van ons zagen dit ook wel als mini golfslagbad. Kort na deze beleving komt Sam in botsing met een in paniek wegfladderende waterhoen. Hopelijk is hij ongedeerd, de waterhoen. Sam is vooral wat verbouwereerd.

Daarna peddel je door smalle watertjes met vogelnestjes en waterlelies, langs de A15, naar een grotere plas toe. Hier hadden we het tijdelijk minder naar ons zin, tegenwind! Drie redelijk onervaren suppers hebben zich hier ijzersterk en super dapper doorheen weten te slepen, diep respect. Annemiek wordt hier nog aan de haak geslagen door een visser, maar dat liep gelukkig met een sisser af.

Na de plas en wat smalle slootjes kom je uit bij een scherpe bocht en hier ga je, door een soort aangelegd kanaaltje, de snelweg onderdoor. Dit hoort bij Landschapspark Het Buijtenland van Rhoon. We peddelen langs een bedrijventerrein en hebben nog steeds behoorlijk wat wind uit de verkeerde hoek, maar we houden ons vast aan het idee dat we toch weer een keer van richting veranderen.

En dat is ook zo! Een bocht zorgt ervoor dat we ineens met de stroming mee drijven en daar maken we graag gebruik van. Drijvend de goede richting uit lassen we een tweede korte pauze in. In de zon en met nauwelijks wind is het echt genieten en zijn we die wind meteen vergeten. We peddelen verder en we worden begroet door een kudde Schotse hooglanders. Nieuwsgierig als ze waren aten ze bijna uit ons hand.

Inmiddels waren we bij bruggetje 30 aangekomen. Onder brug 1 t/m 29 konden we staand of soms zittend door, maar dit keer was het spannender. Op onze buik, peddelend met onze handen haalden we het einde van de met spinrag bekleedde tunnel. En kort daarop volgt nog zo’n tunnel! Best een beleving. 

Hierna waren Sam en Annemiek weer aan de beurt om ditmaal een opstijgende zwaan te ontwijken. Het haar waaide ze om de oren, maar ze bleven overeind! Voor Sam duurde dit maar kort, want vlak erna heeft hij een vastloper met zijn vin en kukelt hij naast zijn board zo het ondiepe water in. Hier konden we gelukkig hard om lachen en de zon zorgde voor een sneldrogend pak.

Hoewel we vanaf dan wel iets vaker op de kilometerteller kijken, hebben we het allemaal nog steeds erg naar ons zin. De zon is heerlijk en de meesten van ons peddelen zelfs zonder t-shirt. Het grootste deel van de route ligt laag en beschut, dus je staat vrijwel uit het zicht.

Ergens rond kilometer 11 komen we het laagste tunneltje van de hele route tegen. Sam en Milan offeren zich op en gaan op onderzoek uit. Maar halverwege wordt het nog lager en komen zij klem te zitten met kop en kont! Terug gaat gelukkig nog wel en dit betekent dat we er niet onderdoor, maar overheen moeten. Helaas is hier geen handig steigertje gebouwd, dus het is wel wat getrek en gesjouw om alles uit het water te krijgen. Tijd voor pauze drie, waar een collega ons even gedag komt zeggen en uit komt zwaaien voor de laatste kilometers.

Alsof Sam erom vroeg kwam hij weer oog in oog te staan met een over het water flapperende zwaan. Dit keer schampte hij zelfs de arm van Sam, maar die liet zich niet kennen en bleef super steady staan. Later had hij stoere verhalen en zij hij dat hij ‘bijna een zwaan had gevangen’. Toch was het geluk van korte duur, want 5 meter voor de eindstreep verliest hij zijn evenwicht en belandt hij head first in de plomp. Gelachen hebben we zeker.

Eindstand:

Afstand: 15,79 km

Tijd: 4:34:33

Gemiddeld tempo: 17:23 min/km

Calorieën: 771

Plezier: 100%